سلام حمید جان
جوب سوال اول:
مراد از دمیده شدن روح خداوند در انسان، جان داشتن و نفس کشیدن نیست، زیرا که حیوانات نیز نفس مى‏ کشند، بلکه مراد اعطاى صفاتى چون خلاّقیّت، اراده و علم، از سوى خدا به انسان است.(تفسیر حجه الاسلام و المسلمین قرائتی)
جواب سوال دوم:
اینکه خداوند در آیه فرموده من روحی ، بله یعنی از او هستیم ولی معنای کامل تر این است که همانا خداوند، روح را به خود نسبت داده چرا که آن را بر دیگر ارواح برگزیده است، چنان‌که از میان خانه‌ها به یک خانه (کعبه) گفته است: «خانه‌ی من»
در این جا روح خداوند که متمایز و برگزیده تر از ارواح دیگر است از آن جایی است که روح به معنای باد و از ریح مشتق شده(استخراج شده) و ارواح در اینجا معنای عام دارد که شامل هر آن چیزی است که همانند خودش است می باشد و این در حالی است که روح خداوند از همه نظر متفاوت با ارواح به معنای عام است…
اما در جواب به اینکه ما با خداوند از یک جنس یا قطعه ای از خداییم باید بگویم خداوند در قرآن کریم فرموده است
«انالله و الیه راجعون»
«همانا ما از خداییم و به سوی او بازمی‌گردیم»
این آیه به این معنا است که ما مملوک خداوند هستیم و در گذشته نزد خداوند بودیم(هنگام آفرینش) و مدتی زندگی کردیم حال به سمت او (در جهان دیگر(آخرت)) خواهیم رفت. (توضیح کامل در تفاسیری همچون المیزان)
از طرفی ما هم جنس خداوند نیستیم(به این معنا که انسان را با خداوند به لحاظ یک جنس بودن مقایسه کنند) و ما در هیچ موردی با خداوند یکسان نیستیم(سوره توحید)
نتیجه کلی: منظور از دمیدن اعطای علم و دانش و … هست و منظور از خداییم یعنی ما بنده و مملوک و عبد خدا هستیم و به خاطر اوست که ما بوجود آمدیم(یه مثال: همانند وجود پسر که تابع پدر است ، البته این در قالب مثال است و چنین نسبتی بین ما و خدا (به لحاظ پسر و پدر بودن) وجود ندارد).